Η διαφορά μεταξύ δυσκοιλιότητας και τεμπέλικου εντέρου

Ας το ξεκαθαρίσουμε: Η δυσκοιλιότητα και το τεμπέλικο έντερο είναι δύο διαφορετικά πράγματα

Ο δυτικός τρόπος ζωής, με τους ξέφρενους ρυθμούς και μια διατροφή που βασίζεται σε επεξεργασμένες τροφές, χαμηλή σε φυτικές ίνες και ψηλή σε σάκχαρα και λίπη, συμβάλλει στην εμφάνιση ασθενειών ή παθήσεων που δυσκολεύουν ενδεχομένως την καθημερινότητά μας.

Η δυσκοιλιότητα και το τεμπέλικο έντερο αποτελούν διαταραχές που επηρεάζουν ολοένα και περισσότερους ανθρώπους.

Το νωθρό και τεμπέλικο έντερο δεν θα πρέπει να θεωρείται ασθένεια, αντίθετα με τη δυσκοιλιότητα, η οποία αναγνωρίζεται ως ασθένεια από την ΠΟΥ (Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας). Η ταλαιπωρία που προκαλεί, άλλοτε λειτουργικές αλλαγές στα έντερα.

Παθολογία και δυσκοιλιότητα

Αντίθετα με το τεμπέλικο έντερο, η δυσκοιλιότητα είναι ασθένεια και συνεπώς απαιτεί ιατρική παρακολούθηση. Είναι προφανές ότι, στις πλείστες περιπτώσεις, είναι απαραίτητο να καταπολεμήσουμε την αιτία ή τις αιτίες που προκαλούν τη δυσφορία και οι οποίες πιθανόν να υπάρχουν για χρόνια, καταφεύγοντας σε συνταγογραφούμενα φάρμακα και καθαρτικά ώστε να θεραπεύσουμε την πάθηση.

Η δυσκοιλιότητα μπορεί ακόμη να είναι ιδιοπαθής. Αυτό σημαίνει ότι έχει την προέλευσή της σε μια ασθένεια που υφίσταται από μόνη της, χωρίς να εξαρτάται από άλλη ασθένεια. Σε μια τέτοια περίπτωση, καθώς και στην περίπτωση του τεμπέλικου εντέρου, είναι σημαντικό να αλλάξουμε τις διατροφικές μας συνήθειες, να εμπλουτίσουμε τα γεύματά μας με φρούτα και λαχανικά και τροφές πλούσιες σε ίνες, και να καταναλώνουμε τουλάχιστον δύο λίτρα νερό την ημέρα.

Η μέτριας έντασης φυσική δραστηριότητα είναι επίσης αποτελεσματική και στις δύο διαταραχές, καθώς διεγείρει τη λειτουργία του εντέρου. Ευεργετική δράση μπορεί να έχει και η λήψη φυσικών συμπληρωμάτων διατροφής.